มีหลากหลายประเภทและข้อกำหนด รวมถึงประเภทสะพาน ประเภทภูเขา ประเภท P ประเภท U ประเภท Z ประเภท B ประเภท T ประเภท H ประเภท E ประเภท Q เป็นต้น นอกจากนี้ยังสามารถจำแนกเป็นยางกันซึมแบบฝังและ ยางกันโคลงหลังตามเงื่อนไขบริการวัสดุหยุดน้ำมีความยืดหยุ่นดี ทนทานต่อการสึกหรอ ต้านทานการเสื่อมสภาพและทนต่อการฉีกขาด ปรับตัวเปลี่ยนรูปได้ดี ประสิทธิภาพการกันน้ำที่ดี และช่วงอุณหภูมิคือ - 45 ℃ -+60 ℃เมื่ออุณหภูมิสูงเกิน 70 ℃ และตัวหยุดน้ำที่เป็นยางอาจเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชันหรือการกัดกร่อนอย่างรุนแรงโดยตัวทำละลายอินทรีย์ เช่น น้ำมัน ไม่ควรใช้ตัวหยุดน้ำที่เป็นยาง
การจำแนกประเภท: ยางกันซึมชนิด CB (แบบฝังมีรูตรงกลาง);ยางกันน้ำ CF (ชนิดฝังไม่มีรูตรงกลาง) ยางกันน้ำ EB (ชนิดยึดติดภายนอกมีรูตรงกลาง) ยางกันน้ำ EP (ชนิดยึดติดภายนอกไม่มีรูตรงกลาง)
สามารถแบ่งออกเป็น: วอเตอร์สต๊อปยางธรรมชาติ, วอเตอร์สต๊อปนีโอพรีน, วอเตอร์สต๊อป EPDM
วิธีการใช้งาน
ต้องใช้มาตรการยึดที่เชื่อถือได้สำหรับยางกันซึม เมื่อผูกเหล็กเสริมและสร้างแบบหล่อป้องกันการเคลื่อนตัวระหว่างการเทคอนกรีต และตรวจสอบตำแหน่งของตัวหยุดน้ำในคอนกรีตให้ถูกต้อง
สามารถเจาะรูเฉพาะส่วนที่อนุญาตของวอเตอร์สต๊อปเท่านั้น เพื่อใช้ในการซ่อมวอเตอร์สต๊อปส่วนกันน้ำที่มีประสิทธิภาพของวอเตอร์สต๊อปจะต้องไม่เสียหาย
วิธีการแก้ไขทั่วไปคือ: ใช้การเสริมแรงเพิ่มเติมเพื่อแก้ไข;แก้ไขด้วยฟิกซ์เจอร์พิเศษยึดด้วยลวดตะกั่วและแบบหล่อ ฯลฯ ไม่ว่าจะใช้วิธีการยึดแบบใด วิธีการยึดวอเตอร์สต๊อปจะต้องเป็นไปตามข้อกำหนดการก่อสร้างที่กำหนดโดยการออกแบบ และจำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้ตำแหน่งที่แม่นยำของวอเตอร์สต๊อป ทำให้ชิ้นส่วนกันน้ำที่มีประสิทธิภาพของวอเตอร์สต๊อปเสียหาย เพื่ออำนวยความสะดวกในการเทและบีบคอนกรีต
